Als fotograaf ben je eigenlijk nooit helemaal op vakantie. Want ook al staat je telefoon uit en je mailbox op auto-reply, je camera gaat overal mee naar toe. Maar gelukkig is fotograaf het leukste beroep dat er is, zodat het eigenlijk nooit voelt als werken. Zo is dus dit reisverslag Indonesië ontstaan.
Natuurlijk hebben we voor dit reisverslag Indonesië de toeristische trekpleisters bezocht. Maar er waren ook tal van bijzondere en unieke ervaringen te beleven tussen de hightlights door. En vergis je niet, de lokale bevolking bezoekt zelf ook bekende culturele bezienswaardigheden en natuurgebieden. Want ze zijn er trots op en dat kan ik volledig begrijpen.
We hebben Java, een oerwoud in Borneo, Bali en de omliggende eilanden bezocht voor dit reisverslag Indonesië. Als eerste begonnen we in het drukke Jakarta, waar de spits de hele dag door duurt. Daarna bezochten we Borobudur, een indrukwekkende boeddhistische tempel.
Tussendoor zijn we gevlogen naar Nationaal park Tanjung Puting in de provincie Midden-Kalimantan op het eiland Borneo. Daar hebben we niet alleen drie dagen op een zogenaamde klotok gevaren, gegeten en geslapen. Maar ook hebben we de intrigerende mensapen gezien: de orang-oetans. Een mooie kans natuurlijk om dierenfotografie te oefenen.
Vervolgens vlogen we weer terug naar Java om de actieve vulkaan Bromo te bezichtigen. We stonden daar letterlijk op de rand van een actieve vulkaan! In tegenstelling tot enkele waaghalzen voelde ik mij niet geroepen om verder langs de rand te lopen. Desondanks heb ik een foto gemaakt van degenen die dat wél durfden.
Als laatste was het ontspannen geblazen op Bali. Wat een energie op dat eiland! Daar waren prachtige bezienswaardigheden als sawa’s, tempels, verlaten surfstranden en het creatieve hard: Ubud. Bovendien hebben we enkele eilanden eromheen bezocht zoals Nusa Lembongan en Gili Trawangan.
Bij het zien van zo veel nieuwe invloeden en zo veel moois wordt de documentatiedrift nog meer gestimuleerd dan thuis. Alles lijkt wel ‘fotowaardig’. En zo denken meerderen erover. Want ik was zeker niet de enige fotograaf gewapend met een fotocamera.
Sommige lokale bewoners hebben er zelfs een handel in kunnen ontdekken. Want naast taxichauffeurs, gidsen en masseuses waren er eveneens mensen die zich aanboden als model. Bijvoorbeeld rijstboeren die tegen een kleine vergoeding poseerden voor een unieke foto. Ook al heb ik hier geen gebruik van gemaakt, toch hoop ik dat de foto’s voor zich spreken. Heel even is het net alsof ik weer in het zonnige Indonesië ben.